'Op zee gebleven', lezing van Dirk van Duijn

Al sinds de vroege middeleeuwen bevaren de Katwijkse vissers de Noordzee op zoek naar vis. Door storm, wind en oorlogsgeweld zijn vele zeelieden op zee gebleven, synoniem voor vermist of verdronken. Ook tijdens de Eerste Wereldoorlog leed de Nederlandse vissersvloot grote verliezen door mijnen en onderzeeërs. Hierdoor ontstond in Katwijk de behoefte aan een monument om zijn vissers te herdenken.

Op 19 september 1930 werd het monument 'Vissersweduwe met zoon' onthuld door Prinses Juliana.
Na de Tweede Wereldoorlog oorlog ging de visserij op de oude voet door en had Katwijk in 1960 zelfs de grootste vissersvloot van Nederland.
In 1997 groeide het verlangen naar een nieuw herdenkingsmonument, voor de op zee gebleven vissers in de periode na de Eerste Wereldoorlog. Dit werd uiteindelijk een passend monument met alle namen van de overleden vissers, genaamd 'Monument voor de verdronken zeelui'.
In de cursus Historische Beeldvorming van de OU ging de spreker na in hoeverre dit moderne Katwijkse monument verschilt van het na de Eerste Wereldoorlog opgerichte  beeldwerk 'Vissersweduwe met zoon' en hoe dit kan worden verklaard. In zijn lezing zal Dirk van Duijn dieper ingaan op de cursus en de achtergrond van de beide herdenkingsmonumenten.

Aanmelden voor de lezing kan per mail via pleinairou@gmail.com.